Pendidikan Karakter lan Karawitan
Jaman
saiki teknologi wis maju, kabeh-kabeh serba canggih nanging karakter manungsa
malah sansaya ora karu-karuwan. Karakter sing diduweni mesthine dilatih wiwit
esih bocah mula nganti diwasa bisa dadi wong kang becik. Sangkutane karo
karakter yaiku metode sing dienggo kanggo mbentuk karaktere bocah. Ing
Universitas Negeri Semarang ana pelatihan karawitan kanggo bocah-bocah SD, sing
mulang yaiku dhosen utawa mahasiswa UKM KJ (Unit Kegiatan Mahasiswa Kesenian
Jawa). Ing panggonan UKM KJ ana pirang-pirang alat karawitan kang biasa dienggo
mahasiswa latian karawitan, nanging iki beda maneh. Saiki malah ana tambahan
personel latian, yaiku bocah-bocah SD sing padha latian karawitan. Bocah-bocah
sing latian kuwi asale namung kelas enem, nanging saiki ana tambahan maneh kanggo
bocah-bocah kelas lima SD, iku merga sing mbutuhake pendidikan karawitan iku
ora mung bocah kelas enem. Kelas lima uga malah perlu banget disinauni
karawitan merga umure isih luwih enom dadi gampang anggone mudheng. Siswa-siswi
kang latian karawitan kuwi siswa-siswi SD N Sekaran 01 Kecamatan Gunung Pati,
Kabupaten Semarang, Jawa Tengah. Latian karawitan kuwi asale namung kanggo
kelas enem kang arep dienggo pentas perpisahan, nanging gurune malah ngongkon
kelas lima uga diltih supaya pada bae bisa, kanggo terusane mengko. Latian
karawitan bocah-bocah SD kuwi tujuane kanggo nglatih kepekaan lan mbentuk
karaktere para siswa. Latian peka kanggo bocah kuwi bisa nalika bocah
nyeimbangake nada supaya bisa dadi suara kang becik dirungokake, nglatih kesabarane
bocah uga bisa nalika sabar ngenteni kancane bisa nabuh kanthi nada kang trep.
Kabeh kuwi butuh keuletan sing bener-bener mula karawitan disinauni kanggo
bocah SD merga nalika isih cilik kuwi isih gampang dipengaruhi otake supaya
nurut lan isih bersih otake, durung mikir pirang-pirang mula bisa ngemut-emut
apa kang wis disinauni.
Asil sinau karawitan kang awujud karakter kuwi mengkone
bisa diterapake ing lingkungane, supaya bisa dadi wong kang becik, contone
sikap pekane bocah nalika latian karawitan bisa dadikake sikap pekane bocah
nalika ana wong kang lagi nandhang susah utawa ing sekolah bocah bisa ngerteni
apa kang dimaksud gurune tanpa gurune nerangake kanthi dawa. Latian karawitan sing dilakoni dening
siswa-siswi SD Sekaran 01 uga kanggo nglatih tanggung jawabe para siswa nalika
ana ing kumpulane masarakat. Kabeh kuwi intine kanggo pendidikan karakter
bocah-bocah kang diwiwiti nalika esih enom merga isih gampang dididik lan
dipengaruhi. Miturut sing nglatih karawitan, bocah-bocah SD Sekaran kuwi padha
seneng nalika latian karawitan.
Nalika latian karawitan bocah-bocah padha seneng, padha
rebutan anggone nabuh gamelan. Antusias kuwi nandakake sikape bocah kang
nduweni rasa tresna karo kabudayane dhewek lan bisa ndiweni niat kanggo nglestarikake
bidaya Jawa khususe karawitan. Rasa kepengin nglestarikake kuwi sikap kang
becik lan wis kudune diduweni dening kabeh masarakat Indonesia merga saiki
masarakat kaya-kaya wis isin kanggo ngakoni hasil budayane dhewek, padahal
budayane dhewek kuwi luwih becik ketimbang budaya liyane. akeh turis kang
seneng karo budaya Jaw ananging wong Jawa dhewek ora seneng marang kabudayan
Jawa. Nah, bocah-boch SD kuwi bisa dadi conto kanggo kabeh masarakat Indonesia
kanggo nresnani budayane dhewek aja malah seneng karo produk-produk luwar
negeri kang asile bisa ngrusak karaktere masarakat Indonesia. Pendidikan
karakter nalika latian karawitan kuwi ora kalah karo karakter kang diasilake
dening kagiyatan liyane merga ing karawitan kuwi akeh intrumen kang kudu
dingerteni. Kanggo ngerten instrumen kuwi bocah-bocah kudu bener-bener paham
apa kang diwulang dening sing mulang, nalikane niteni kabeh-kabeh piwulange
gurune kuwi bocah padha lagi dididik karaktere kanggo dadi wong kang tanggung
jawab merga wis diwulang mangka kudu bisa prakteke.
Pendidikan kang diwulang ana ing sekolah Dasar kuwi ora
cukup kanggo ngembangake pribadine para siswa merga siswa uga prelu sarana
liyane kanggo ngembangake pola pikire, salah sijine ya karawitan. Karawitan
saiki wis jarang ditemoni ana sekolah-sekolah kanggo mata pelajaran, merga wia
kakehen mata pelajaran liya-liyane kang dianggep wigati kanggo masa depane para
siswa supaya bisa pada dadi wong kan pinter, tur migunani kanggo wong liya.
Pendidikan karawitan kang digagas guru SD Sekaran 01 kuwi
pancen becik, merga gurune berarti wis sadar gunane karawitan kanggo
bocah-bocah, saliyane kanggo kebutuhan pendidikan kayata ujian praktek, uga
kanggo nglestarekake budaya Jawa. Guru kang mulang uga ndadekake latian
karawitan kang ana ing unnes kuwi kanggo mbentuk karakter bocah, kerana
pendidikan formal wae ora cukup kanggo mepeki kabutuhan perkembangan otake
bocah. Prelu sarana liyane kang kudu ditambahake merga pelajaran kang ana ing
sekolah namung nyukupi pendidikan otak, kurang kanggo pendidikan karakter,
padhahal ing jaman saiki wong mung pinter akademik iku ora cukup, butuh
karakter kang becik, mula nalikane sekolah kudu bener-bener dididik akademike
lan karaktere, salah sijine ya latian karawitan. Pedidikan seni lan budaya kang
ana ing sekolahan ora nyinaoni karawitan, namung seni-seni biyasa kang wis
umume mula guru uga ngrasa karawitan iku penting.
Pentinge karawitan wis cetha, mula prelune ana pelajaran
kang nyinaoni babagan karawitan wiwit SD supaya kanthi gedhe bocah-bocah wis
padha bisa. Nanging saiki durung ana, karawitan diwiwiti ana ing Perguruan
Tinggi, nanging ana panggonan-panggonan kang dikhususake kanggo latian
karawitan kayata sanggar seni lan liya-liyane. merga karawitan ora kalah
penting kanggo pendidikan karaktere bocah, pemerintah kudu nduweni kebijakan
babagan kesenian karawitan ing sekolahan merga karawitan uga salah siji budaya
Jawa kang kurang diminati dening bocah-bocah saiki. Jaman saiki bocah-bocah
malah padha seneng karo kabudayane wong luwar kang mlebu ing Indonesia. Mlebune
kabudayan sing luwar gawe akehe ragam budaya kang ana ing Indonesia nanging
akeh efek negatif sing bisa gawe
karaktere bocah ora apik merga kurang didikane lan nuruti pendidikan budaya
luwar kang ora trep diterapake ing Indonesia.
Saiki masarakat lan pamarentah kudu bareng-bareng
ngrembakakaken budaya kanggo pendidikan karakter generasi muda kang bakal gawe
nagara iki maju lan dikenal dening nagara-nagara liyane merga majune nagara
kuwi manut wong-wong enome kang peduli marang nagarane lan nduweni rasa peka
kang dhuwur. Pendidikan ora namung sing ana ing sekolahan kayata Ipa, Ips,
Matematika lan liya-liyane nanging uga pendidikan kang bisa mbangun karaktere
bocah supaya bisa nggawa majune nagara.
Ing Jawa Tengah iki akeh banget lembaga-lembaga pendidikan
kang visine gawe pintere manungsa ing bidang-bidang kang bakal gawe sukses,
babagan kuwi penting banget nanging aja nganti pentinge kuwi nganti ninggalake
pendidikan pelestarian budaya lokal lan malah balik nglestarikaken budayane
wong liya.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar